بیوگرافی داریوش

داریوش در ?? بهمن ???? (? فوریه ????) در تهران به دنیا آمد.پدرش, محمود اقبالی, از ملاکان آذربایجان بود. او دوران کودکیخود را در شهر میانه, زادگاه پدر و ماردش, گذراند, درهمان دوران کودکی تنها خواهرش را, گیتی, که ? سال بیش نداشت, ازدست داد و این حادثه موجب تیرگی هایی در رابطه پدر و مادرششد.
اولین بار صحنه را در ? سالگی, در مدرسه شهر آرا, به مناسبت جشنیتجربه کرد, بعد ها با خواندن ترانه برای دوستان و نزدیکانش با تاییدهاو تشویق های صادقانه مواجه شد تا بعدها با اجرای چند ترانه درجشن های خانوادگی حتی از گروهی از افراد ناشناس و غیروابسته, در عرصه هنر خوانندگی, مورد تایید قرار گرفت تاداریوش بیش از پیش روی به خوانندگی آورد.
سال ها بعد داریوش برای اولین بار از طریق فرستنده تلویزیون آموزشی آنزمان, به همگان معرفی شد تا دریچه ای تازه به درون یک دنیایرویایی و پر جازبه به روی وی گشاده شود.




بعد ها فرست های جدیدی برای عرص وجود در یک زمینه ی وسیعتر فراهمگردید. برنامه پرطرفدار زنگوله ها که در ردیف محبوبترین برناه های تلوزیونی در آن زمان محسوب میگردید, به دلیلعلاقه و توجه بیش از حد نسل جوان, زمینه ی مساعدی برای هنرنماییگروهی از خوانان مستعد و علاقه مند به کارهای هنری در رشته یموزیک فراهم آورده بود.
داریوش به اتفاق کیوان و مرحوم افشین مقدم, در سال ????, گروه سهنفری خوانندگان جوان را متداول کردند. موفقیت این گروه بهحدی رسیده بود که حتی برای اجرای برنامه در کاباره ها از آنان دعوت بهعمل می آمد و بدینگونه پس از پخش صدا و تصویر آنان دررادیو و تلویزیون, بخصوص برنامه ی ?/? , گام تازه ای بریپیوستن به گروه خوانندگان حرفه ای, پیشگماشتند. و این در موقعیتی بود که داریوش اسم و رسمی به عنوان یکخواننده تازه نفس بدست آورده بود.

بهانه های استقلال طلبی و فعالیت فردی و تمایل به کسب عنوان و اشتهاربه عنوان یک خواننده ی منفرد, دلایل جدایی از گروه سه نفره بهدنبال داشت.( لازم به ذکر است که کیوان و افشین همواره به عنوانگروه ? نفره به فعالیت خود ادامه دادند.)

پس از جدایی از گروه ? نفره که به سبک ?/? می خوانندند,داریوش شروع به خواندن ترانه های ملایم تر کرد, که در این میان ترانهی به من نگو دوست دارم متولد شد و به شکلی بی سابقه و دور ازمیزان تصور و انتظار, میان مردم گل کرد و پس از آن داریوشبه عنوان یک خوانده ی جوان, موفق به کسب هویت شد!

ترانه های بعدی داریوش تماما به سبکی کاملا غمگین و گاهیاعتراض آمیز درآمد, و پی آمدهای نا گواری را از جمله زندانیشدن وی به دلیل خواندن ترانه های سیاسی به دنبال داشت.

داریوش بدون شک محبوب ترین خواننده ی مرد قبل از انقلاب بود, و اینمحبوبیت هم به اسید و اسید پاشی از سوی معشوقه وی کشید. او باوجود محبوبیتش آنطور که باید و شاید در تلویزیون فعالیت نداشت, بهگفته خود او که اعتقاد داشت پخش مکرر ترانه ها از رادیو وتلویزیون موجب اکراه میشود. نکته ی جالب اینجاست که داریوش درهیچ یک از شوهای خود به دوربین نگاه نمیکند.

داریوش علاوه بر هنر خوانندگی اشتیاق زیادی هم به بازیگریدر فیلم های سینمایی داشت. او در اوج مشهوریتش در دو فیلم یاران(????), ساخته محمد دلجو و امیرمجاهد با اجرای زیبای ترانه ی یاران باصدای زیبای فریدون فروغی برای این فیلم، و فریاد زیر آب (1356) بههمراه فرزانه تائیدی و شهره و به کارگردانی سیروس الوند ایفاینقش کرد, و در این فیلم دو ترانه فریاد زیر آب و اجازه را نیز بهعنوان موزیک متن این فیلم, مورد اجرا قرار داد. داریوش ترانه یزندونی,که جزو ترانه های سیاسی او به شمار میآید, را برای فیلمگذر اکبر و زهره را برای فیلم رهایی خواند.

داریوش تحصیلات راهنمایی را در مدرسه فارابی کرج گذراند . یکی ازمعلمانش که آذری زبان بود، برنامه هایی در سالن های ورزشی ترتیب میداد که داریوش در آن سالن ها ایفای نقش می کرد مدتی بعد داریوش بهتهران آمد و در دبیرستان مدائن تحصیلاتش را ادامه داد، چندینگذشت که به خاطر انشای خیلی صادقانه اش از مدرسه اخراج شد . بعداین موضوع به دبیرستان آزادگان نارمک رفت . داریوش 2 سال ازتحصیلاتش را در دبیرستان شاپور شهر سنندج گذراند و هنوز همیادگاری داریوش بر روی یکی از درخت های سنندج موجود است بعد ازاتمام درس، کارخوانندگی را به صورت حرفه ای آغاز کرد اولین ترانهای داریوش که در 17 سالگی اجرا شد ترانه پیمان شکسته بود کهساخته خود داریوش و شعر زیبای علی گزرسه بود، درسال 1349 زمانیکهداریوش 19 ساله شد به طور رسمی کار خوانندگی را با ترانه همیشهجاوید به من نگو دوست دارم آغاز کرد مساله ای که همیشه داریوش رادر کنسرت هایش رنج می داد، رفتار پلیس ها و بادی گاردهایبرگزار کننده کنسرت ها با هوادارانش بود که این بی مهری ها باعثشده بود تا عشق حاکم بر سالن های کنسرت داریوش کم رنگ شود .
داریوش توسط آقای حسن خیاط باشی راهی تلویزیون شد و با آقای فرشیدرمزی که در آن زمان کارگردان تلویزیون بود شروع به همکاری کرد .از آنجایی که در آن زمان مملکت پارتی بازی بود، داریوش را بهخاطر یه سری مسائل از تلویزیون اخراج کردند، در آن موقع شاید تنها یکیدو آهنگ از داریوش پخش شده بود . بعد از آن با ایرج جنتیعطائی آشنا شد و با او به راهش ادامه داد . بعد از ایرج با هنرمندانیچون حسن شماعی زاده (آهنگساز چشم من، دستای تو و ...)،بابک بیات (آهنگسازخونه ،بن بست و ...)، بابک افشار (آهنگساز آلبوم نفرین نامه ) و اردلان سرفراز کار خویش را ادامهداد . داریوش با کیوان و افشین گروه شش و هشت را تشکیل دادند،ترانه های (شیطنت، چه خوبه آدم همیشه و یاد اون روزهای شاد)مربوط به این گروه می باشد .
داریوش در سال 1351 زمانی که 22 ساله بود به خاطر خوندن ترانه های(بوی گندم، بن بست، جنگل، علی کنکوری و خونه) باعث برانگیخته شدن خشم نظام شاهنشاهی شد و به زندان قصر افتاد ساواکبرای مدتی بدجوری پاپیچش شد و در سن 23 سالگیدوباره به زندان اوین افتاد برای داریوش قابل قبول نبود که به خاطر یکسری آهنگ و ترانه باید مورد باز پرسی قرار گیرد .داریوش به خاطر خوندن این ترانه ها 2 سال و 2 ماه در زندان بود که 6ماه را در سلول انفرادی سپری کرد .
داریوش علت محبوبیت خود را چنین بیان میکند : سعی کردم خودمباشم، صادق باشم، سعی کردم با مردم رو راست باشم، و این همان رازی استکه می تواند هرکس را در قلب های مردم جای دهد .
پاشیدن اسید روی داریوش هنرمند محبوب ایران : مدتی تیتر اصلیروزنامه ها و مجلات شده بود داریوش در این باره چنین میگوید یادمه روی صحنه بودم و داشتم ترانه ی نفرین نامه رو میخوندم که یک دفعه احساس کردم که صورتم گرم شده بعد که متوجه شدمدیدم زنی با یک لیوان آبجو خوری روی صورتم اسید پاشیده خوشبختانهدر مجاورت با هوا خاصیت اسید کم شده و آسیب جدی بر من وارد نشد، نمیدونم این عشق بود، نفرت بود، چی بود که این زن رو مجبور به اینکار کرد .
در کارنامه هنری 36 ساله او بیش از 200 ترانه ثبت شده و ایفای نقش در2 فیلم یاران و فریاد زیر آب تجربه سینمایی او می باشد . جهان عرب باسبک غنی او آشناست، از این رو جایزه افتخاری فستیوال ویدیو کلیپدر بحرین به او اهدا گردید. داریوش در شب مراسم از صلح و آزادی وامنیت در کشورهای منطقه، مخصوصاً وطنش، پیام داد با این آرزو کهمستبدین و دیکتاتورها از تاریخ پند بگیرند.
سال 2000 سال رویش داریوش : داریوش کارش را ادامه داد تا اینکه از2000 گفت سال 2000 سالی که همه از همهمه های یکی شدن به من شدنروی می آوردند . ترانه سال 2000 که در آن زمان برای مردم غیر باور وهمه زیر لب می گفتند: داریوش از چه میگوید...؟ ازسقوط، از فرار، از شکفتن فلز آری غیر باور بود در زمانی که اوج محبتبود از سال 2000 بگویی، آری به شب های پر از قصه رسیدیم بهسال 2000 وقتی که سال میلادی داشت ورق می خورد، بودند کسانی که ترانه2000 را زمزمه میکردند آن لحظه بر داریوش چه گذشت ...؟ امابر خلاف تصور سال2000میلادی برای داریوش شروعی دوباره بود، بهتربگویم تولدی دوباره داریوش در این سال توانست از دست اعتیاد خلاصشود، بیماری که چندین سال دامن گیر او بود اعتیاد بیماری کهامروزه دامن گیر جامعه ما شده، در مورد اعتیاد سخن گفتنزیاد است از سال 2000 داریوش دامنه ی فعالیت خود را وسیع تر نموده وبه حمایت از هموطنان دردمندش، که از بیماری اعتیاد رنج می بردند،سازمان مرکز بهبودی ایرانیان را، همراه یاران دیگرش تأسیس نمو د.با پایه گذاری بنیاد آینه و عضویت در سازمان عفو بین الملل،فعالیت های اجتماعی او گسترده تر گردید . او در این راستامی کوشد تا با پیام بهبودی و ارائه آگاهی،پیشگیریی و مبارزه با همه آسیب های اجتماعی، بخصوص بیماریاعتیاد، فضایی سالم برای هموطنان در آتش نشسته سرزمینش بوجود آورد .اما هنر مندانی چون اردلان سرفراز، ایرج جنتی عطائی، فرید زولاندو ... از داریوش گفته اند که شنیدن حرفهای آنان خالی از لطف نیست.
داریوش از زبان اردلان سرفراز : در مورد داریوش من یک کتاب 35 سالهمیدونم، ولی مختصر می کنم حرفم را جدای کیفیت های تکنیکی صدای داریوشکه باید اساتید موسیقی در موردش سخن بگویند، در مورد داریوش فقطاین را می توانم بگویم که داریوش صدای زخمیه سرزمین ماست .داریوش صدایی بوده که در طول 35 سال پا به پا و همگامترانه ی متعهد و بیدار ایران قدم برداشته و به قول دوست شاعرم، آقایفرهاد شیوانی (به صدایی می خواهم برسم که گلویش نی خونین شکایتباشد) که داریوش آن صدایی است که به اعتقاد من و دیگر همکارانمکه نقشی در ترانه بیدار و ترانه متعهد و ترانه مولف دارند در سرزمینمن بار عاطفی این ترانه ها را داریوش به بهترین وجه به دوش کشیده و بهمردمی که مخاطبین اصلی هر هنر متعهد هستند رسانده و به سعادت کارهایداریوش یک به یک اگر مرور کنیم در کنار ما پای مردانهایستاده و این از نظرکیفیت های یک صدای متعهد . در انتها می خواستمبگویم که داریوش واقعیت ترانه راستین و متعهد و ترانه بیدارایران هست، از آغاز تا به امروز، ترانه ی ماندنی یعنی آیینه ی رو درروی اجتماع و سرزمین من، نشانگر تمام کمی و کاستیها .
داریوش از زبان فرید زولاند : من افتخار این را دارم که در حدود 35سال است با داریوش کار می کنم و در طی این مدت بهترین کارهای خود راکه البته با صدای داریوش و اشعار زخم دار آقایان اردلان سرفراز، ایرججنتی عطائی و شهیار قنبری می باشد را ساخته ام . داریوش به نظر من کسیهست که اعتبار مو سیقی ماست، اعتبار ترانه هست، ترانه بیدار، داریوشکسی هست که با صداش حقیقت را به رخ می کشد، درد او درد مردم هست و دردترانه سرا و آهنگساز را خوب می داند و به صورت درست و به صورتیکه لازمه به مردم ارائه میدهد . داریوش کسی هست که ترانه را از صورتگل و بلبل و از صورت کوچه و بازاری به صورت جدی و اجتماعیدر می آورد و مسائل اجتماعی و سیاسی را بیان می کند و داریوش به نظرمن بهترین پیام دهنده ترانه است. و من خودم از نظر احساسی و کاریوقتی که برای داریوش کار می کنم، صدای او، رفاقت او، صداقت او، دروجود و احساس من وجود داره و صداش در گوشم می خونه و برایشآهنگی رو می سازم که در وجود من به وسیله ی صدای او نواخته میشود و این را هم می دونم که این پیام به طور صحیح به دست مردم وگوش مردم می رسه .
اما مسئله ای که همه را حیرت زده کرد درخشش داریوش در سینماست، داریوشبا بازی در دو فیلم فریاد زیر آب و یاران توانست در دنیایهنرپیشگی نیز خود را محک بزند آن هم چه محکی...! درفیلم فریاد زیر آب که شاید بتوانم بگویم بارها و بارها این فیلمرا دیده ام ولی هر بار دیدن آن تازگی خاصی برای من داشته وتوانسته است ارتباط جدیدتری با من برقرار کند نیازی به خلاصهگویی داستان فیلم نیست چون می دانم برای یک بار هم که شده،این فیلم ها را دیده اید و می توانم حدس بزنم که پرده بهپرده ی این فیلم را حفظ هستید. اما مسئله ای که به واقعیتگرایی فیلم کمک می کند تطبیقی از دنیای امروزی و دنیای لیلی ومجنونی سناریو است که در این فیلم دردهای جامعه به کنار رفته و عشق بهمیان می آید . داریوش علاوه بر ایفای نقش در این دو فیلم در بسیاری ازفیلم ها با صدای خود توانسته است به فروش بیشتر آن فیلم کمک کند، کهباز هم هنر داریوش است که من و تو را به پای گیشه بلیطفروشی می کشاند .
داریوش در طی فعالیت هنری خود, قبل از انقلاب, بیش از ??? ترانه دربیش از ?? صفحه و کاست مستقل خود به موسیقی ایران عرضه کرد, و حضورکاملا فعالی نیز بعد از انقلاب داشته, و همچنان به فعالیت خودادامه میدهد. دور از انساف نیست که اشاره ای داشته باشیم به تلاشی کهداریوش برای جوانان ایرانی مبتلا به اعتیاد و کمک های مالی بهنیازمندان داشته و دارد.
دو اجری ترانه ی شبخون ? و ?
زندونی
یاور همیشه مومن
نفرین نامه
جشن دلتنگی
به خود رسیدن
از تو
شقایق
دو اجرای گل بارون زده ی من ? و ?
و خورشید خانوم آفتاب کن
موسیقی داریوش یادآور این امید و نوید است که با پشتکار، عشق،ایمان، و با یک هدف والا میتوان وطن را دوباره ساخت، اگر چهبا خشت جان خویش .