بیوگرافی استاد ایرج

حسین خواجه امیری ( ایرج )به سال 1313 در شهر کاشان متولد شد ، بیش ازشش سال از سنش نمی گذشت که شروع به زمزمه اشعار روز و عامیانهمردم که رایج آن زمان بود می کند .

پدر بزرگ وی که از صدایی بسیار خوش برخوردار بوده ، یکی ازخوانندگان به نام ناصرالدین شاه قاجار بود و هر وقت که شاه قاجاراراده می کرده باید وی برای او بخواند ولی به طوری که از شواهد و آثاربر می آید ، غیر از دربار ، او خیلی مواقع برای مردم عادی نیز میخواند و در محافل شرکت می کرده و می خوانده ، پدر حسین خواجهامیری که از صدایی خوب برخوردار و از پدرش به ارث برده بود حسینرا تحت تعلیم خود قرار می دهد و بسیاری از شب ها که ستاره های منطقهکویری کاشان مانند خوشه هایی از زمرد در آسمان خودنمایی می کردندو

محیطی شاعرانه به وجود می آوردند ، وی را به صحرای اطراف شهر می برد واو را تشویق به خواندن با صدایی هر چه بلند می کرد . مدت ها حسینتحت تعلیم پدر این کار را ادامه داد و پس از چندی بهتهران می آید و به کلاس روان شاد استاد ابوالحسن خان راه یافت ، مدتشش ماه متوالی از محضر استاد صبا کسب فیض کرد ، سپس در سال 1327توسط ابراهیم خان منصوری برای شرکت در برنامه های رادیویی به رادیودعوت شد . حسین مدت ها با این ارکستر همکاری می کند و خودش ارتشی بود، شب های جمعه به مدت نیم ساعت در برنامه ارتش شرکت می کند و پساز مدتی در ارکستر آقای عبدالله جهان پناه شرکت و با ارکستر اوهمکاری کرد .

در سال 1336 بنا به دعوت مرحوم داود پیرنیا به برنامه گلهاراه می یابد و در اولین همکاری خود با گلها، آوازی در مایه " سهگاه " همراه با ویولون استاد علی تجویدی می خواند و چندیبعد یکی از آهنگ های آقای مهندس همایون حسین خواجه امیری ( ایرج)به سال 1313 در شهر کاشان متولد شد ، بیش از شش سال از سنش نمیگذشت که شروع به زمزمه اشعار روز و عامیانه مردم که رایج آن زمانبود می کند .

پدر بزرگ وی که از صدایی بسیار خوش برخوردار بوده ، یکی ازخوانندگان به نام ناصرالدین شاه قاجار بود و هر وقت که شاه قاجاراراده می کرده باید وی برای او بخواند ولی به طوری که از شواهد و آثاربر می آید



حسین خواجه امیری ( ایرج )به سال 1313 در شهر کاشان متولد شد ، بیش ازشش سال از سنش نمی گذشت که شروع به زمزمه اشعار روز و عامیانهمردم که رایج آن زمان بود می کند .

پدر بزرگ وی که از صدایی بسیار خوش برخوردار بوده ، یکی ازخوانندگان به نام ناصرالدین شاه قاجار بود و هر وقت که شاه قاجاراراده می کرده باید وی برای او بخواند ولی به طوری که از شواهد و آثاربر می آید ، غیر از دربار ، او خیلی مواقع برای مردم عادی نیز میخواند و در محافل شرکت می کرده و می خوانده ، پدر حسین خواجهامیری که از صدایی خوب برخوردار و از پدرش به ارث برده بود حسینرا تحت تعلیم خود قرار می دهد و بسیاری از شب ها که ستاره های منطقهکویری کاشان مانند خوشه هایی از زمرد در آسمان خودنمایی می کردند ومحیطی شاعرانه به وجود می آوردند ، وی را به صحرای اطراف شهر می برد واو را تشویق به خواندن با صدایی هر چه بلند می کرد . مدت ها حسینتحت تعلیم پدر این کار را ادامه داد و پس از چندی بهتهران می آید و به کلاس روان شاد استاد ابوالحسن خان راه یافت ، مدتشش ماه متوالی از محضر استاد صبا کسب فیض کرد ، سپس در سال 1327توسط ابراهیم خان منصوری برای شرکت در برنامه های رادیویی به رادیودعوت شد . حسین مدت ها با این ارکستر همکاری می کند و خودش ارتشی بود، شب های جمعه به مدت نیم ساعت در برنامه ارتش شرکت می کند و پساز مدتی در ارکستر آقای عبدالله جهان پناه شرکت و با ارکستر اوهمکاری کرد .

در سال 1336 بنا به دعوت مرحوم داود پیرنیا به برنامه گلهاراه می یابد و در اولین همکاری خود با گلها، آوازی در مایه " سهگاه " همراه با ویولون استاد علی تجویدی می خواند و چندیبعد یکی از آهنگ های آقای مهندس همایون خرم را با همکاری جلیلشهناز و جهانگیر ملک به نام گلهای 510 در مایه مخالف "سهگاه " اجرا می کند و از این به بعد همکاریش با این برنامه ادامهمی یابد . ایرج ، علاوه بر خواندن ، به نواختن ضرب نیز علاقه وافردارد وضرب به خوبی می نوازد . وی معتقد است که جامعه ایران ، آواز وآهنگ های اصیل ایرانی را می خواند و همین آثار و آهنگ هااست که نمودار فرهنگ صوتی و ملی کشور بوده و توسطگذشتگان ما به طور سینه به سینه حفظ و نسل به نسل به مامنتقل شده و این میراث گرانقدر برایمان مانده و باید در حفظ واشاعه آن سعی و کوشش وافر داشته باشیم و به موسیقی ملی و سنتی سرزمینخود خیلی بیش از این ها ارج گذاریم .

حسین خواجه امیری چون افسر ارتش بود لذا مشکلاتی برای اجرایبرنامه های هنری خود از جمله نام حقیقی خود پیش روی داشت ، بدینسبب نام مستعار ( ایرج ) را برای خود برگزید . ایرج که از صداییخوش و رسا و مطلوب برخوردار است در زمان خود به آواز ایران خدماتشایان توجهی نمود به طوری که در دور افتاده ترین قراء مملکت همعلاقمندان فراوان پیدا کرد ، ولی افسوس که این هنرمند خوش صدا ،اشتباه بزرگی را در زندگی هنری خود مرتکب شد و آن این کهیکی از کارگردانان ابن الوقت سینمای آن زمان که ضربات فراوان وسنگینی به صنعت فیلم سازی کشور زده بود ، وی را اغوا کرد و دربسیاری از فیلم های ساخته او ، آهنگ های " آن چنانی!" خواندکه ای کاش نمی خواند و به شهرت و مقام والا و اصیل هنری خود خدشه واردنمی کرد . به هر حال صاحب نظران در موسیقی ایران ، متفق القولند که وییکی از بهترینهای آواز ایران بوده که هیچوقت خاطره او در آواز وموسیقی سنتی ایران فراموش نخواهد به قول معروف اگر در وگوهر در لجن زار هم بیفتد ، اصلیت خود را از دست نخواهد داد وحسین خواجه امیری ( ایرج ) هم حکم همین در و گوهر را دارد .خرمرا با همکاری جلیل شهناز و جهانگیر ملک به نام گلهای 510 درمایه مخالف "سه گاه " اجرا می کند و از این به بعد همکاریش بااین برنامه ادامه می یابد . ایرج ، علاوه بر خواندن ، به نواختن ضربنیز علاقه وافر دارد وضرب به خوبی می نوازد . وی معتقد است که جامعهایران ، آواز و آهنگ های اصیل ایرانی را می خواند و همین آثار وآهنگ ها است که نمودار فرهنگ صوتی و ملی کشور بوده و توسطگذشتگان ما به طور سینه به سینه حفظ و نسل به نسل به مامنتقل شده و این میراث گرانقدر برایمان مانده و باید در حفظ واشاعه آن سعی و کوشش وافر داشته باشیم و به موسیقی ملی و سنتی سرزمینخود خیلی بیش از این ها ارج گذاریم .

حسین خواجه امیری چون افسر ارتش بود لذا مشکلاتی برای اجرایبرنامه های هنری خود از جمله نام حقیقی خود پیش روی داشت ، بدینسبب نام مستعار ( ایرج ) را برای خود برگزید . ایرج که از صداییخوش و رسا و مطلوب برخوردار است در زمان خود به آواز ایران خدماتشایان توجهی نمود به طوری که در دور افتاده ترین قراء مملکت همعلاقمندان فراوان پیدا کرد ، ولی افسوس که این هنرمند خوش صدا ،اشتباه بزرگی را در زندگی هنری خود مرتکب شد و آن این کهیکی از کارگردانان ابن الوقت سینمای آن زمان که ضربات فراوان وسنگینی به صنعت فیلم سازی کشور زده بود ، وی را اغوا کرد و دربسیاری از فیلم های ساخته او ، آهنگ های " آن چنانی!" خواندکه ای کاش نمی خواند و به شهرت و مقام والا و اصیل هنری خود خدشه واردنمی کرد . به هر حال صاحب نظران در موسیقی ایران ، متفق القولند که وییکی از بهترینهای آواز ایران بوده که هیچوقت خاطره او در آواز وموسیقی سنتی ایران فراموش نخواهد به قول معروف اگر در وگوهر در لجن زار هم بیفتد ، اصلیت خود را از دست نخواهد داد وحسین خواجه امیری ( ایرج ) هم حکم همین در و گوهر را دارد